yazar olmak

valla gerçek anlamda kitabı-kitapları yayınlanacak biri olarak söylemek gerekirse zor iş. o kadar basit değil. kıyısından geçebilirsem ne mutlu bana. (bkz: itiraf)

sadece kendi düşüncelerini değil, aynı zamanda toplumun bir nevi sesi olmalı. yazdıklarınız bazılarının zoruna gitse de gerçek bu. toplumda var olan düşünceleri, fikirleri, gerçekleri yazmaktır. ama gel gör ki siz bunu yapınca, bazı sözüm ona yazarlar sürekli sizi bir şey olmakla suçlayacak kadar cahiller.

bu mecrada zor çünkü başlığa hitap eden değil ilk yazan prim yapıyo çok saçma

buraya birşeyler yazınca günlüğüm ele geçirilmiş gibi hissediyorum. yazmak içimi dizginleştiriyor

Haldun Dormen’e göre, pasif bir narsistik kompleksi. “Bakın ben yazdım, ne güzel meziyetlerim var benim.” demek.

Dünyanın en güzel işlerinden birisi. Hem yeteneğin var hem de bu yetenek sayesinde; para kazanıp,toplumdan saygı görüyorsun- bizim toplumu kastetmiyorum- En güzeli bir hikaye, roman, öykü ya da her neyse işte bir şeyi yoktan var etmenin hazzını alıyorsun. Şanslı insanlar. Biz bomboş gelmiş anasını satayım. Boş çarı kasıp duruyoruz, nolacaksa.

tanıdığım bir tane var. özeniyom valla çok güzel yazıyo.

böyle tarif edilemez ya. abarttığımı düşünenler olabilir ama gerçekten çok değerli bir şey benim açımdan. içimin yangınını, gönlümün heyecanını kelimelerle ete kemiğe bürüyorum. her bir düşüncem hayat buluyor, belleğimdeki her mekanda yeni yeni senaryolar oynatıp duruyorum. bunun bende bıraktığı etki çok büyük, çok yüce. o yüzden iyi ki'lerle başlayan her bir cümlemi bana lütfedilmiş bu yegane yeteneğe adıyorum.

Yeteneğim olsaydı da bu mesleği yapsaydım dediğim meslek. Kendi kendine, oturup yazıyorsun. Mis gibi. Romantize edeceğim ama cidden de yağmurda çayını alıp yaz gitsin. Kimseye eyvallahın yok, ofise ihtiyacın yok. Her yer sana ofis. Hatta sıkıcı ofis ortamına bile gerek yok. Ortaya bir eser çıkıyor, kalıcı oluyorsun adın silinmiyor. Hayranların oluyor, eser yaratmanı bekleyenler oluyor. Çok güzel.